SAKÝN ENEZ  ..

Suna  ERDOÐAN  ..

Enez'de doðdum ben. Soyaðacým Enez.. Çocukluðumun ilk yýllarý Enez'de geçti. Sonrasýnda Havsa, Edirne.. Ancak hiç kopmadýk. Enez benim mayam, hamurum,topraðým..

Çok ama çok eskiden, Enez'deki sahilde kumlarýn üzerine kuruluydu çadýrlar Üniversite önündeki ab-ý hayat kuyusundan su çekmeye -motor yok- küreklere asýlýnýp sandalla gidilirdi. Gece olta balýkçýlýðýndan dönen sandallardan çýkan balýklar tepsilerden taþtýkça, temizlerken söylenmemiz de ''mýrýl mýrýl'' ve homurtu þeklinde olurdu. Balýklarýn zor koþullarda kýzartýlmasý sýrasýnda caným annemden hiç ''mýrýl mýrýl''duymazdýk. Þimdi o kadar balýk çýksa þarkýlar söyleye söyleye temizleyeceðimden hiç þüphem yok! 

Balýklar sandaldan taþýndýktan sonra ''Haydi hoooop !'' korosu eþliðinde sandalýn iki yanýna ip gibi dizilip koca ahþap sandalý kuma çekiþimiz vardý ki yaz boyunca  ve her gece yaþanan bir seremoniydi. Kol kaslarýmýzý FÝTNEES salonlarýna gitmeye gerek kalmaksýzýn, sandal ve kürek çekerek geliþtirmiþ olmamýz o yýllardan hatýra kalmýþtýr..

Kendimi bildim bileli Enez'de sivrisinekleri doyuramadýk. O yýllarda SÝN-KOV' lar daha icat edilmediðinden, biz çocuk kýsmýsýnýn önemli görevlerinden birisi de sin-kov toplamaya çýkmaktý. Gündüzden deniz ve Güneþ banyosu yapmaya gelen ineklerin zorunlu olarak otlarýn arasýna býraktýklarý kurumuþ dýþkýlar doðal sin-kovlarýmýzdý. Gece onlarý yakýp tütsülerinden sinek kovucu olarak yararlanýrdýk. 

Akþamlarý ''Yað satarým, bal satarým'', ''sessiz sinema'' oynardýk. Facebook'umuz yoktu, TIK edemezdik. Sonrasýnda baraka-çin mahallesi dönemine terfi ettiðimizde; Ayý Ahmet Abi'nin (topraðý bol olsun) çay bahçesinde TRT1' de ''Martý Adasý'' gerilim dizisindeki martý çýðlýklarýyla sabah uyandýðýmýzda film gerçekleþmiþ gibi korkardýk.

Çocuktuk, mutluyduk. Sömestr tatillerinde Edirne'den Enez'e gelirken  'Abicim'' in "otobüs olduðunu" iddia ettiði aracýnda, sigara dumanýndan boðulmaya ramak kalmýþken, otobüs mutlaka arýza yapar, fýrsattan istifade iner, oksijene kavuþurduk. Kar yaðdýðýnda yapýlan KETEN HELVASI'nýn, av ördeði (çevrecilik yoktu o yýllarda!) ile hazýrlanmýþ ince akýtmanýn lezzetini düþündükçe çocukluðum aklýma gelir, damaðým sýzlar..

Yýllar, çok uzun yýllar geçti; hala köyüm Yenice'den geçerken okulun sahasýnda -artýk olmayan- doðduðum öðretmen lojmanýna doðru bakarken heyecanlanmaya baþlarým. Enez'e girerken de sevincim ve coþkum giderek artýp katlanarak heyecanýma eþlik eder.

Güneþin sakin sakin ufka gömülmesi bile Enez'de, kalede, sahilde her yerden daha güzeldir ve daha yavaþtýr adeta..   Enez sakindir ,,. CÝTTASLOW  tadýndadýr. 

Bekleriz.